Uit onderzoek blijkt dat de gemeente Peel en Maas wordt gekenmerkt door een sterk verenigingsleven en hechte gemeenschapszin. Inwoners en verenigingen zetten zich intensief in voor maatschappelijke accommodaties, wat door de gemeente wordt gewaardeerd. Tegelijkertijd vraagt de filosofie van zelfsturing veel van de gemeenschap, vooral bij beheer, onderhoud en de realisatie van nieuwe voorzieningen. De betrokkenheid blijft groot, maar de vergrijzing van vrijwilligers en de afnemende bereidheid tot inzet vormen een groeiende uitdaging voor het accommodatiebeleid.

De beleidsarme werkwijze van de gemeente biedt ruimte voor maatwerk, maar leidt ook tot spanningen tussen loslaten en sturen. Het principe van zelfsturing past beter bij lokale voorzieningen, zoals gemeenschapshuizen, dan bij gemeentebrede functies met een algemeen belang, zoals musea of erfgoed. Duidelijke communicatie over verantwoordelijkheden en spelregels is daarbij essentieel.

Daarnaast blijkt dat inwoners behoefte hebben aan meer transparantie en uniformiteit in beleid en besluitvorming. Nieuw uitvoeringsbeleid moet meer duidelijkheid bieden over afwegingen tussen kernen en verenigingen. Ook is vastgesteld dat er sprake is van een informatiekloof richting de raad. Raad en college wordt aanbevolen samen te bepalen welke informatie nodig is om de raad goed in positie te brengen.

De Rekenkamer Peel en Maas heeft ten behoeve van dit onderzoek de volgende onderzoeksvraag geformuleerd:
‘Liggen de voorbereiding en uitvoering van het accommodatiebeleid op koers,
hoe draagt het accommodatiebeleid bij aan het creëren van maatschappelijke
meerwaarde en is het voldoende toekomstbestendig?’